Μπορούμε να πλησιάσουμε το σκυλί μας, το οποίο φερμάρει, για να το χαιδέψουμε, να περάσουμε την αλυσίδα πάνω του και να το αφήσουμε να κρέμεται. Αυτό θα διευκολύνει την ακινησία του στο ξεπέταγμα του θηράματος. Ώταν το θήραμα πεταχτεί, τότε μπορούμε να ρίξουμε και έναν πυροβολισμό, βεβαίως στον αέρα. Εάν σε κάποια φάση το κουτάβι μας κάνει λάθος και διώξει τα πουλιά, τότε το δένουμε, κρατώντας το στο "φους", αφήνουμε πάλι το πρωτεύον ζώο να ξαναψάξει και εφαρμόζουμε την αρχική διαδικασία. Κατ' αυτόν τον τρόπο, τιμωρούμε το ζώο, διότι δεν το αφήνουμε να ψάξει το ίδιο, αλλά δίνουμε τη δυνατότητα στο άλλο σκυλί να τρέξει, ενώ εκείνο θα είναι δεσμευμένο στο πόδι μας.
Μετά από οποιοδήποτε ξεπέταγμα θηράματος, ισχύει η δεκάλεπτη ακινησία των σκύλων , η οποία θα γίνει βάζοντας τα ζώα να ξαπλώσουν με το παράγγελμα "πλατς".
Πυροβολισμό ρίχνουμε, μόνο όταν το ζώο είναι τελείως ακίνητο, διότι το θεωρούμε σαν επιβράβευση της μέχρι τώρα εργασίας.
Ποτέ δε ρίχνουμε πυροβολισμό σε θήραμα το οποίο ξεπετάχτηκε αφερμάριστο. Σε καμμιά περίmωση δεν μπορούμε να κάνουμε μεμονωμένα τμήματα από την εκπαίδευση του σκύλου, η οποία πρέπει να γίνεται ολοκληρωμένη, ώστε να έχει το απαιτούμενο αποτέλεσμα. 'Εχουμε σε προηγούμενο άρθρο, τα αρχικά μαθήματα τα οποία κάνουμε σε ένα κουτάβι για την επαναφορά αντικειμένου. Για να συνεχίσουμε από το στάδιο αυτό την εκπαίδευση μας, μεταβάλλουμε σιγά-σιγά τη δεμένη σε κάμπους πετσέτα, σε θήραμα, προσθέτοντας επάνω της φτερά από το θήραμα, το οποίο συνήθως κυνηγάμε.
'Οταν το κουτάβι επεναφέρει με ευκολία το ομοίωμα αυτό του θηράματος, προσθέτουμε μέσα στην πετσέτα σιγά-σιγά, λίγα βαρίδια, από μολύβι, μέχρι το συνολικό βάρος να φτάσει το βάρος του θηράματος, το οποίο θέλουμε να επαναφέρει. Τότε μπορούμε, αντί του αντικειμένου αυτού, να ρίξουμε για επαναφορά, ένα πραγματικό νεκρό θήραμα.
Εφόσον φθάσουμε στο σημείο αυτό χωρίς προβλήματα, τότε μπορούμε όταν έρθει το σκυλί με το θήραμα, να μην του το πάρουμε αμέσως, αλλά να περπατήσουμε με το ζώο στο "φους" (στο πόδι) για 20 περίπου μέτρα και μετά να το διατάξουμε να καθήσει και να μας το δώσει 'Οταν πάρουμε το θήραμα στα χέρια μας, λέμε στο σκυλί να ξαπλώσει και το τοποθετούμε δίπλα του για 10 λεπτά, έτσι το σκυλί δεν έχει την ανησυχία, ότι θα του το πάρουμε και έρχεται σ' εμάς, πολύ πιο ευχάριστα.
Σ' αυτό το σημείο ντρεσσαρίσματος, μπορούμε να ολοκληρώσουμε την παράσταση που έχει στο μυαλό του το κουτάβι μας, συνδιάζοντας ψάξιμο, φέρμα, ξεπέταγμα του θηράματος από τον κυναγωγό και ακινησία του κουταβιού κατά τον πυροβολισμό.
Παραμονή του κουταβιού στη θέ- ση αυτή για 5 λεπτά, εντολή για επαναφορά apport και μετά την εκτέλεση της, παραμονή του κουταβιού στη θέση "πλάτς" με το θήραμα το οποίο επανέφερε μπροστά στα πόδια του για άλλα 5 λεπτά. Μετά την παρέλευση αυτή των 5 λεπτών ξαναρχίζουμε το ψάξιμο, ώστε να μη δώσουμε την εντύπωση στο κουτάβι, ότι η δουλειά του τελείωσε με το σκότωμα του θηράματος.
Μπορούμε να επαναλάβουμε τη διαδικασία αυτή, κάθε 3η φέρμα, χωρίς πυροβολισμό του θηράματος, διότι αν κάθε φορά μετά από τον πυροβολισμό ακολουθεί η εντολή "apport" τότε το σκυλί γίνεται νευρικό και υπάρχει περίπτωση να κινηθεί προς το πεσμένο θήραμα άνευ εντολής.
Εάν συμβεί αυτό πηγαίνουν καλά, τότε μπορούμε να μειώσουμε το χρόνο αναμονής σταδιακά, μέχρι να φτάσουμε στο 1 λεπτό. Θα συμβούλευα το 1 λεπτό να διατηρηθεί τουλάχιστον για την πρώτη κυνηγετική περίοδο του ζώου, αν όχι και τη δεύτερη και μετά θα μπορούμε να δώσουμε εντολή για apport σε δυετερόλεπτα μετά την τουφεκιά, εάν καταλάβουμε ότι κάποιο θήραμα, έχει πέσει τραυματισμένο με την αργοπορία μπορούμε να το χάσουμε. Πρέπει επίσης τουλάχιστον στην αρχή, εάν δούμε ότι το θήραμα πέφτει τραυματισμένο, αμέσως ντουμπλεδιάζουμε, ώστε να μη βρεθεί το νεαρό σκυλί να καταδιώκει ένα θήραμα, το οποιο ποτε μισοπεταει και ποτε τρέχει, διότι κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να κάνουμε κακό στη σταθερότητα φέρμας.
Σ' αυτή τη φάση της εκπαίδευσης, μπορούμε να δοκιμάσουμε και την συνέναιση του νεαρού μας σκύλου, με ένα πεπειραμένο σκυλί το οποίο όμως δεν πρέπει να το κάνει ψεύτικες φέρμες, διότι σ’ αυτήν τη περίπτωση προτρέπουμε το κουτάβι να μη σέβεται τη φέρμα. Εάν το κουτάβι μας συναινέσει από μόνο του, τότε θα περάσουμε μπροστά από το μεγάλο σκυλί το οποίο φερμάρει, θα ξεπετάξουμε το θήραμα και θα το πυροβολίσουμε. Μετά δε θα δώσουμε εντολή στο σκυλί το οποίο έχει πάρει τη φέρμα να κάνει και το απόρτ .Το κουτάβι σε όλη αυτή τη διαδικασία πρέπει να παραμείνει τελείως ήρεμο, στη θέση του και να μην εμποδίζει έτσι το άλλο σκυλί
Εάν το κουτάβι μας δεν συναινέσει από μόνο του και παρόλο που έχει δει το άλλο σκυλί να φερμάρει θα προσπαθήσει να περάσει μπροστά του, το σταματάμε με μπλοκάρισμα, τουλάχιστον 10 μέτρα, πριν από το σκυλί το οποίο φερμάρει.
Το μπλοκάρισμα αυτό συνοδεύεται με ένα σήκωμα του χεριού ώστε αργότερα όταν το σκυλί μας φερμάρει στο πυκνό και το άλλο ζώο δεν το έχει αντιληφθεί, να μπορούμε να το σταματήσουμε.
Απόρτ κάνει πάντοτε το ζώο το οποίο, έχει πάρει τη φέρμα και είναι επιβράβευσή του, ότι αυτό ανακάλυψε το θήραμα. Το ζώο το οποίο συναινεί, μένει πάντοτε ήρεμο, πρέπει όμως να μην κυνηγάμε με το κουτάβι μας, πάντοτε με ένα πιο έμπειρο ζώο, διότι χάνει την πρωτοβουλία του και παρακολουθεί περισσότερο.
Αυτό μπορείνα γίνει για λίγες φορές στην αρχή σε κάθε αλλαγή θηράματος (πέρδικα, ορτύκι, μπεκάτσα, φασιανός), ώστε να συνειδητοποιεί την αλλαγή της αναθυμίασης. Κάθε αλλαγή θηράματος χρειάζεται 4 ως 6 εβδομάδες προσαρμογή στην αναθυμίαση. Αυτό σημαίνει ότι για να μην ξεχάσει το σκυλί την αναθυμίαση π.χ. της μπεκάτσας, πρέπει να έρχεται σε επαφή με αυτήν κάθε 2 ως 3 μέρες για χρονικό διάστημα 4 έως 6 εβδομάδω, από τις οποίες τις 2 με 3 πρώτες εξόδους θα διευκόλυνε η παρουσία ενός πιο πεπειραμένου σκύλου, αργότερα θα πρέπει το κουτάβι μας να το βάλουμε να κυνηγήσει με ένα πιο άπειρο ζώο ώστε να του αναπτυχθεί το αίσθημα της υπεροχής να του τονώσουμε το ηθικό ώστε να θέλει να βρίσκει εκείνο το θήραμα.
Μέχρι τώρα η έρευνα του σκύλου μας, είναι ακανόνιστη σε βάθος και πλάτος. Κατ' αυτόν τον τρόπο μένουν κομμάτια από το τερραίν άψαχτα με αποτέλεσμα το ζώο να αφήνει μέρος των θηραμάτων πίσω, γι' αυτό το λόγο πρέπει να φτιάξουμε την έρευνα διασταυρωμένη και κανονική σε πλάτος και σε βάθος.
Θα δέσουμε στο σκυλί μας για 3 η μέρες στο σπιτάκι του χωρίς να το λύσουμε και χωρίς να κάνουμε κανένα μάθημα υπακοής. Εάν θέλουμε να αποφύγουμε το ζώο μας να λερώσει στο χώρο του, μπορούμε να το βγάλουμε δεμένο μια βόλτα για το σκοπό αυτό.
Την τρίτη μέρα θα το πάρουμε και θα το τοποθετήσουμε στη θέση "ζίτς" (κάτσε) σ' ένα χωράφι, που το χόρτο δεν πρέπει να ξεπερνά τα 20 εκατοστά ύψος, θα προχωρήσουμε απομακρυνόμενοι από το ζώο γύρω στα 70 με 80 μέτρα κάθετα προς τη φορά του αέρα στο πρόσωπό μας, θα σφυρίξουμε ένα κοφτό διπλό σφύριγμα λέγοντας στο ζώο να ξεκινήσει δείχνοντάς του προς την αριστερή μας μεριά και ταυτόχρονα κάνουμε και εμείς ορισμένα βήματα τρέχοντας προς τα εκεί την ώρα που μας ξεπερνάει.
Το σκυλί μας, φυσιολογικά εφ' όσον έχει στερηθεί την κίνηση και τις προηγούμενες μέρες, θα μας περάσει με πολύ μεγάλη ταχύτητα 50 έως 100 μέτρα πριν θελήσει να αλλάξει κατεύθυνση.
'Οταν πάει ν' αλλάξει κατεύθυνση μπλοκάρουμε σφυρίζοντας ταυτόχρονα με ένα κοφτό σφύριγμα. Πηγαίνουμε στο σημείο που έχει σταματήσει ο σκύλος μας τον χαιδεύουμε, το δένουμε και τον πάμε πίσω στο σπιτάκι του. Αυτό ήταν το μάθημα της πρώτης ημέρας.
Πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι μέσα στο χωράφι στο οποίο κάνουμε το μάθημα αυτό δεν υπάρχει ούτε θήραμα ούτε αναθυμίαση θηράματος.
Την επόμενη μέρα θα επαναλάβουμε την ίδια διαδιακασία και όταν το ζώο περάσεια από μπροστά μας, έχοντας φτάσει τα 50 ή 100 μέτρα προς την κατεύθυνση που έχουμε πει να τρέξει και θελήσει να αλλάξει κατεύθυνση, τότε με ένα διπλό κοφτό σφύριγμα το ξαναφωνάζουμε δείχνοντάς του να πάει προς τα εκεί.
Το ζώο περνάει πάλι από μπροστά μας με μεγάλη ταχύτητα μας ξεπερνάει πηγαίνοντας 50 έως 100 μέτρα προς την κατεύθυνση που του υποδείξαμε.
Όταν θελήσει να αλλάξει διεύθυνση, τότε το μπλοκάρουμε πάλι εκεί. Το χαιδεύουμε, το δένουμε και το ξαναγυρνάμε δένοντάς το στο σπιτάκι του. Έτσι το ζώο μας έχει κάνει στο δεύτερό του μάθημα δυο διαδρομές μια προς τα αριστερά και μια προς τα δεξιά. Την 3η μέρα θα κάνει τρεις διαδρομές πριν το σταματήσουμε, την 4η μέρα 4 διαδρομές την 5η 5, μέχρι να ψάχνει συνολικά 5 λεπτά. Κάθε φορά που το σκυλί μας κάνει μια διαδρομή ο ψαγμένος χώρος μοιάζει με κορδέλα. Στη μια πλευρά της κορδέλας κινείται ο σκύλος, το εύρος της μύτης του ζώου καθορίζει το πλάτος της κορδέλας. Η κάθε διαδρομή πάντως δεν πρέπει να ξεπερνάει σε βάθος το εύρος της μύτης του ζώου, διότι τότε θα αφήσει άψαχτα κομμάτια. Κάθε φορά η αλλαγή κατεύθυνσης δίνεται με το διπλό κοφτό σφύριγμα. Στα 5 λεπτά επιμένουμε για τις επόμενες 15 ημέρες πριν προσπαθήσουμε να ψάξουμε για περισσότερο χρονικό διάστημα.
'Επειτα δε, αυξάνουμε σιγά σιγά το χρόνο της έρευνας μέχρι να φτάσουμε τα 15 λεπτά. Εκεί πάλι θα επιμείνουμε για 15 μέρες.
Πάντοτε σταματάμε το σκυλί μας αμέσως όταν δείξει τα πρώτα σημάδια κόπωσης, είτε αυτό εκδηλωθεί με μικρότερη ταχύτητα είτε αυτό εκδηλωθεί με κόντημα των διαδρομών κατά πλάτος. Μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα θήραμα στο τερραίν όταν θα έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, ώστε να κρατάμε το ενδιαφέρον σε ικανοποιητικά επίπεδα.
Πρέπει να χρησιμποιούμε κάθε φορά και άλλο τερραίν, ώστε να μη σταντάρει το σκυλί μας ούτε τοποθεσία, ούτε βλάστηση, ούτε μορφολογία εδάφους.
Αυτό όμως πρέπει να γίνει εφ' όσον έχει συμπληρώσει 15 λεπτά έρευνας.
Θωμάς Πετρόχειλος
Πίσω